Mektubumu şu saatte alemin en gürültülü, en eğlenceli, en revnaklı, en sefalı noktası addedilmeye şayan olan bir yerden, yani Peşte’den yazıyorum. Peşte sergisinin ilk haber-i teessüsünü gazetenizden aldığım için kendi kendime eğer sergiyi görmek nasip olursa inşallah ilk hissiyatımı Servet-i Fünun’a yazayım, demiş ve buraya geldiğim günden itibaren -ki bir hafta oluyor- gezdiğim, dolaştığım yerlerde nazar-ı dikkat ve hayretimi cezb ve teshir, ruhumu fikrimi tehziz ve tenvir eden her şeyi her hali kemal-i itina ile hafızama tevdie başlamıştım.

(…)