Müntekid-i Hakiki

Doğrusu “tenkit” mi, yoksa “intikat” mıdır? Bilmem ve bilmek için de uğraşmak istemem. Fakat şunu pek iyi tahattur ediyorum ki henüz lisanımızda ıstılahı takarrür etmeyen bu şube-i edebiyede bir zamanlar hepimiz nefsimizde ihtisas hissetmeye başlamıştık. Bu sanat-ı kalemiyenin rikkat ve nezaketi, muhtaciyet ve suubeti hakkındaki rivayetler hiçbir şey mani olamıyord. Herkes kendisinde bütün asar-ı muasırîni hurdahaş edebilecek bir bazu-yı metin-i intikadın mevcudiyetinden emindi. Bize mevcudat-ı edebiyenin aksayan uzuvlarını meydana çıkarmak tarîk-i beyanda doğru yürümeye müstait eserler telifiyle uğraşmaktan daha hoş, daha sehil ve hurd-nüvâz bir meşgale gibi geldi. Çünkü bizce intikat sakatat-ı harfiye ve iskam-ı harekiye taharrisi, bir nevi galat ve hata hurdebinliği idi. Çünkü biz, müntekit denilince  -avalim-i nesir ve şiire [?] hükmünü saplamış, bütün mesail-i edebiyede hall ü akde salahiyettar- bir liyakat-ı mahufe tasavvur ediyorduk. Kürsi-yi intikat hepimizin hedef-i ihtirasatı olmuştu. Her birimiz bir risalede bir vazife-i intikat almıştık; hariçten gelen eserlerin zirine:

(…)