Mecruhin-i guzat-ı Osmaniyenin bulunduğu Yıldız Hastanesi’ni suret-i ziyaretimizi 325 numaralı nüshamızda mufassalan yazmıştık. Bugün dahi tafsilatımızı ikmal etmiş olmak üzere işbu hastaneye müteallik birkaç resmi pişgâh-ı mütaliin-i kirama vazediyoruz. Resimlerimiz operatör-i şehir ferik saadetlü Cemil Paşa hazretleri [Cemil Topuzlu] ile Almanya imparatoru hazretlerinin müsaade-i mahsusalarıyla şehrimize vürut eden Salib-i Ahmer heyeti rüesasından doktor Nasse’yi [Dietrich Nasse] ile doktor Kütner’i [Kütttener] ve hastanenin menazır-ı muhtelifesini irae etmektedir.

(…)

Tutulan istatistik mucibince bugüne gelinceye kadar Yıldız Hastanesi’ne 1438 mecruh varit olup bunun 598’i şifayab olmuş ve 822’si elyevm taht-ı tedavide bulunmuş olup şu hâlde yalnız 18 vefiyat vukua gelmiştir. Hastanede bir ser operatör, altı operatör, 22 tabip, 23 tımarcı, 14 eczacı, 370 hademe ve 13 idare memuru vardır. Hastane 14 barakadan ibaret olup 957 yatağı havidir.

Yedinci Mektup: İskenderiye’den.

İkinci gün.

Bugün bade’z-zuhur Remel sayfiyeleri arasında bir cevelan icrası mukarrerdi. Fakat öğlene kadar zamanımı yine hüsn-i tasarruf etmek istiyordum. Otelin sahibi olan madama sordum:

– Madam burada asar-ı atika nevinden gezilecek, görülecek yerler nereleridir?

Kadının kalın dudakları müstahfane bir tebessüm resmetti:

– Belki yüz bininci defa olarak işittiğim bir sual… Fakat ben daima aynı cevabı veririm: Burası bir harabe değil, mamur ve tüvana bir şehirdir. Burada enkaz-ı mimariye, metrukat-ı hicriye aramamalı. Eğer bir beldenin mutlaka bir hatıra-i maziye saklaması lazımsa İskenderiye’nin bir tarihi, pek şerefli bir tarihi var. Buranın ebniyesi sokaklarda, meydanlarda değil kitap sahifelerindedir. Batlamyusların sergüzeşt-i hayatı oyma taşlardan kıymetsiz midir?

(…)