-Mehmet Rauf Bey’e-

Geçen sene bir yaz günü Tepebaşı’nda otururken bir aralık Leonkavallon [Ruggero Leoncavallo]’un Payyaço [Palyaçolar [Pagliacci]]’sunu çaldılar. Bu latif kaside-i musikiyeyi derin derin dinliyordum. İşte o yirmi dakikalık istiğrak içinde bir başka kaside-i hayatın fikr-i evveli çıktı. Bunu düşünüp yazdıktan sonra bir hikâye değil, bir sayfa tetkik-i hayat yazmış olduğuma zahib oldum ve işte bu sıfatla onu sana ithaf için bir meyl-i şedit duydum. Bunu hayranı olduğum deha-yı sanatına bir sened-i hürmet olarak telakki et ki bari o suretle bir kıymet kesp etmiş olsun.

-Nişantaşı, 15 Mart 314-

(…)

-Mabadı var.-