Mekteplerimizde kitabet ve edebiyata da şamil olmak üzere takip olunagelen lisan-ı Osmani derslerinin hakikaten sahih bir usule tabi olup olmadığı ehemmiyetle düşünülmek ister bir meseledir. Bu kadar zahmet çekildiği, bu kadar vakit sarf edildiği halde doğrudan doğruya elde edilen semere hiç hükmünde kalıyor. Mekatib-i aliyeye kadar devam eden ve haftada ikiden eksik olmayan lisan derslerinin ümit edildiği gibi semere vermemesi neden ileri geliyor? Bu sual, cidden bir cevap ister.

(…)