İstanbul Postası

Daimi karilerinizden biri imzasıyla bir varaka aldım, aman ramazanda “İstanbul Postası”nı kesmeyiniz diyor, zaten benim de fikrim öyleydi. Mah-ı mübarekte mütalain-i kiramla musahabemizde ittirat göstermek arzu ediyorum; hem bu arzu bende daima var ama ne fayda ki her hafta musahabeyi teşkil edecek zemin bulamıyorum yahut bulduklarımı beğenemiyorum. Öyle ya, insaf ediniz. Lodos rüzgârlarının sevkiyle yağmur fasıla vermeyerek şakır şakır yağıp sokakları çamur deryasına çevirmişken ne tenezzüh icra olunabilir ki şehrimizin âlem-i tenezzüh ve teferrücüne bir makes-i zevk-averane olması lazım gelen musahabe-i üsbuiyede bahsini edeyim? Canım yazı, sevgili ramazanı her vakit nerede bulayım ki kalemi ele alınca bize birçok zeminler ihzar eylesin, sermaye-i bahis ve makal bulsun.

Cuma günü böyle düşünerek çarşı tarikiyle Beyazıt’a gidiyordum. Maşallah çarşı eski hâlini kâmilen iade etmiş; bu nüshamızda kapısıyla içinin resmini gördünüz ya? Buna bir de Kalpakçılarbaşı’nın eyyam-ı mahsusaya vergi olan cuşuhuruşunu ilave ediniz. Gözünüzü kapayınca cuma günü benim oradan geçerken seyrettiğim manzarayı tecessüm ettirebilirsiniz.

(…)