-Manisa Bağcılarına –

Tarz-ı tesmiyesiyle vehleten bir eser-i edebîyi, bir eser-i şairaneyi ihtar eden şu sayfalarda bilakis pek sade, pek kuru, pek hakiki şeylerden; topraktan, asmadan, bağdan, bağcılıktan bahsedeceğim.

Filokseranın memleketimizdeki bağları tahribe başladığı zamandan beri bağcılığın nasıl bir ehemmiyet aldığını herkes bilir. Bir hayli tereddütlerden sonra nihayet Amerika çubuklarından bağ yetiştirmek fikri hâsıl oldu. Bu sene yalnız Manisa’da Avrupa’dan birçok köklü ve köksüz çubuk getirilip dikildi. Bundan fayda görüldükçe bağlarımızın tedricen Amerika asmalarıyla tecdit olunacağında şüphe yoksa da bunun için ciddi ve fenni birtakım malumata ihtiyacımız vardır. Komşularım olan Manisa bağcılarına naçizane bir hizmet emeliyle şu malumatı bağcılığa dair Fransızca bir eser-i muteberden iktibas ediyorum. Amerika çubuklarının ancak dört beş sene sonra aşılanabileceğine, bunların filokseraya mukavemet hususunda yerlilerden farkları olmadığına, daha bilmem ne gibi asılsız endişelere ve bu yüzden filokseranın kâmilen mahvolmak derecelerine getirdiği bağlarımızın daha birçok vakitler tecdit edilmemesine sebep olan o vahi fikirlerin ne derece ehemmiyete değer şeyler olduğunu bu naçiz eserimle anlatabilirsem muhterem komşularıma karşı mükellef bulunduğum bir vazifeyi ifa etmiş olurum. Ben de ancak bununla iftihar etmek isterim.

-25 Nisan 1315-

Birinci Bap

Asmanın vezaif-i hayatiyesi: Asmaların uyanması, tagaddisi, meyve vermesi, asma çubuklarının odunlaşması – Bağ yetiştirilen yerlerin asmalara ve üzüm mahsulüne suret-i tesiri: Toprak, iklimi irtifa, mevki, vaziyet.

(…)