Akşam vakitleri, ah bu saat-i hüzn ve melal, bu evan-ı şiir ve hayal… İnsanların metaib-i bi-nihayesine sanki acıyan bir dest-i nerm ve nezih bütün mevcudata bir gubar-ı zalam ve envar serperek kâinatı bir renk hayali altında, nazar-firib ve ruh-ı istinas, setrederken fikr-i beşer bir istiğrak-ı hazin içinde tatlı, müphem bir gam bulur. Müphem, her şey müphem… Müfekkire üzerine basan şu hüzn-i sakit müphem, muhit-i eşya müphem, ruh-ı kâinatta ağlar gibi duran bir hiss-i müphem, bir amiziş-i nehar ve şam, bir imtizac-ı zulmet ve elvan ki hayale, hakikat-i maddiyenin bar-ı âmitinden kurtularak yükselebilmek, biraz yükseklere pervaz etmek için büyük bir istidat verir.

(…)

-18 Temmuz 1315-

[Resimlerin üzerindeki imza: Diran Çırakyan]