1 Teşrinevvel 1312

Teşrinievvel Paris için bir mevsim-i teceddüt, bir mevsim-i feyzdir. Bu garip diyarın hazanı bahardır. Bir bahar-ı sunidir. Çünkü debdebe, alayiş, taravet, hasılı hayat, hayat-ı medeniyet o zaman yenileşir, yeniden başlar. Yaz âdeta bir şitaya benzer ve sokaklarda halk azalır ki ağaçlardan yapraklar dökülür gibidir. Dersler, müsamereler, eğlenceler, oyunlar kapanır ki âdeta meyveler tükenir demektir. (…)

[İmza: Diran Çırakyan]