-3-

Tenkit ve hüsn meselesine dair H. Nâzım ve A. Nâdir Bey’er tarafından söylenen bir sürü yanlış sözler için evvelki hafta “Hayat-ı Matbuat”ta yazılan reddiyeye geçen hafta A. Nâdir Bey tarafından Malumat’ta cevap verildi, ve bu cevap da tam kendisinden beklenilen tarz ve üslupta zuhur eyledi. Mübahasede hak kazanmak karşısındakine çocuk, adi muharrir, cahil, söz söylemeye yanıyor, sana ben ders veririm gibi sözler sarf etmeye, kendi kendisini medh eylemeye vabeste bulunsaydı A. Nâdir Bey davayı kazandı, hatta bunun da fevkine çıktı diyebilirdik. Çünkü bi-nasip kalemler arasında cereyan eden münakaşat-ı malumeye has olan bütün o mahut ibarat-ı tezyifiyenin hiçbirini A. Nâdir Bey ihmal etmemiştir. İbtida “Hüseyin Cahit Bey, Raik Vecdi Bey’in musahabe-i edebiyesine yazdığım cevaba karşı bir şeyler söylemeye  yeltenmiştir!”, ibaresiyle işe koyularak en adi mübahaseler de tarafından mütesaviyen tekrar edile edile çürüyen, taaffün eden şu “yeltenmek” kelimesiyle büyük bir kudret-i münakaşa, büyük bir zarafet-i tab eseri izhar ediyorlar.

(…)