“Sada Yako [Sada Yacco]”

Nazik, musanna, nazar-firib asar-ı nefisesiyle nazar-ı hayret ve takdirimizi kazanan Japonya bugün bize mükemmel bir sanatkâr halinde zihayat bir eser-i nefis arz ediyor: Sada Yako. Bu isim kulaklarımıza bir parça vahşi gelir. Fakat bu vahşilik mütemeddin nazarlara bir dağ menekşesinde, bir zehre-i tabii-i rebiide çarpan yabancılık kadar hoş, latif ve mahrektir. Resminde görülen o vaz-ı şuhuyla Sada Yako Japonya’nın pek güzel kadınlarından birini irae ettiği gibi yine Japonya’nın, hatta bütün dünyanın büyük sanatkârlarından birini de piş-i takdirimize vaz ediyor.

1900 Sergisi münasebetiyle Paris’te Loyi Fuller [Loie Fuller] tiyatrosunda ibraz-ı sanat eden Sada Yako’nun en büyük mahareti an-ı ihtizarı taklit cihetindeydi. Sada Yako sahnede cali bir surette terk-i hayat ederken hâzırun bu hakikat-ı ebediye-i müthişe ile karşı karşıya gelmiş gibi bütün mevcudiyetlerinde bir raşe-i hiras hissederlerdi.

(…)

Müellifi: Pol Burje [Paul Bourget]

Mütercimi: Ahmed İhsan [Tokgöz]

[409 numaralı nüshadan beri mabad]