Uzviyatta münasebet – Âlem-i tabiatta revabıt – Uzviyat ile cemadat – Herkes birbirine muhtaçtır – Taavün ve tenasur-ı tabii – İhtiyacat-ı mütekabile – Ekle’l-luhum ve ekle’l-nebat – Yekdiğerinden farkı ve yekdiğerine iftikarı – Makineli atlar – Makine devri – Otomobil modası – Ekmek – Makinelerin hizmetinde mübalağa – Bir arkadaşın ifadesi – Buğday ve ekmek – Belediyelerin narhı – Fırıncıların ihtikârı.

(…)

Eşref-i mahlukat olan insandan başlayarak hayvanatın en ziyade kanun-ı tekemmülden nasib-dar olan kısımlarına bakalım. Bunlar bekaları için her şeyden evvel tagaddiye muhtaçtırlar. Hayvanatın tabaka-ı aliyesinde bulunanların kısm-ı azamı ekle’l-luhum olan yani et yiyen takımındandır. Et bir cism-i uzvidir, bir hayvandır. Demek ki hayvanatın bir kısmı yaşamak için diğer kısmına muhtaçtır. İşte bu ihtiyaç umumidir. İnsan koyundan, kuzudan, tavuktan, balıktan velhasıl bir zayıf hayvandan tagaddisi için lazım eti bulur. Bu hayvanlara insanın ihtiyacı vardır. Bu ihtiyacı tesviye için kuntu istimal eder, öteden beri ehliyet kesp ettirdiği hayvanatı yahut sayd ve şikâr edebildiklerini keser, yer…

(…)