Fazıl-ı muhterem Şemseddin Sâmi Beyefendi’nin “Şiir ve Edebiyattaki Teceddüd-i Ahirimiz” makaleleri üzerine edebiyat-ı hazıra asar-ı bediasının doğrudan doğruya Avrupa aheng-i edebisini [?] taklit yolunda vücuda getirildiğine dair İbnü’l-Rıfat Sâmih imzasıyla takriben bir buçuk ay evvel İkdam gazetesinde bir makale-i tariziye görülmüştür.

Bu zata verilecek cevap:

– Avrupa aheng-i edebîsi nedir? Siz bunu ne biliyorsunuz?

sualinden ibaretti. Fakat bu kadar doğru bir sözle biçareyi alenen teçhil ve ilzam etmek nezakete yakıştırılmadığından emsali boş laflara yapıldığı gibi o vakit sadece sükût edilmişti.

Geçen hafta Çarşamba günü çıkan İkdam’da yine bu imzanın fazıl-ı muhterem Şemseddin Sâmi Beyefendi hazretlerine karşı kullandığı o muceb-i nefret lisan-ı mütecavizane artık kendisinin nezaket göstermeye değmeyeceğini ispat ettiğinden şu birkaç sözü yazmaya lüzum görülmüştür.

(…)

-11-

-18 Kânunusani 1314-

-Ali Sezai’ye-

-7 Kânunusani 1314-

-Şam: 5 Kânunusani 1314-

-Cemal’e-