Yedinci Mektup: İskenderiye’den.

İkinci gün.

Bugün bade’z-zuhur Remel sayfiyeleri arasında bir cevelan icrası mukarrerdi. Fakat öğlene kadar zamanımı yine hüsn-i tasarruf etmek istiyordum. Otelin sahibi olan madama sordum:

– Madam burada asar-ı atika nevinden gezilecek, görülecek yerler nereleridir?

Kadının kalın dudakları müstahfane bir tebessüm resmetti:

– Belki yüz bininci defa olarak işittiğim bir sual… Fakat ben daima aynı cevabı veririm: Burası bir harabe değil, mamur ve tüvana bir şehirdir. Burada enkaz-ı mimariye, metrukat-ı hicriye aramamalı. Eğer bir beldenin mutlaka bir hatıra-i maziye saklaması lazımsa İskenderiye’nin bir tarihi, pek şerefli bir tarihi var. Buranın ebniyesi sokaklarda, meydanlarda değil kitap sahifelerindedir. Batlamyusların sergüzeşt-i hayatı oyma taşlardan kıymetsiz midir?

(…)

-1-

Firkete

(…)

-2-

Baran-ı Bahar

(…)

Mayıs 1313

Geçen nüshamızda bir kıta resimleri münderiç bulunan Hüdavendigâr valisi merhum Ahmet Münir Paşa’nın mükemmel bir tercüme-i hâlleri bu kere elimize geçmiş olduğu cihetle bervech-i ati derc-i sahife-i beyan eyliyor:

(…)